Meer dan honderd jaar later (in 1943) besloot loodgieter Narus van Acht, op dat moment eigenaar van Dommelstraat 12, de theekoepel af te breken en het heuveltje waar het op stond te slechten. Diezelfde Narus verkocht in 1961 het achterste stuk van zijn tuin aan het kerkbestuur van de Sint Petrus’ Bandenkerk. Op dat stuk grond, enkele meters van de plek waar de theekoepel stond, werd jeugdhonk Oase gebouwd dat in 1965 werd geopend. Grotere contrasten zijn nauwelijks denkbaar. Achter de tuin van een eeuwenoud monumentaal pand staat nu een foeilelijk schuurtje dat volkomen detoneert met zijn omgeving. Een donkergroene container naast het jeugdhonk ontneemt de wandelaar het laatste restje zicht op het idyllische Dommeldal. De naam “Oase” zal goed bedoeld zijn, maar klinkt nu toch enigszins absurd. Waar is hier de oase en waar is de woestijn? U mag het zeggen.