Na de hernieuwde belangstelling voor de schilder Pieter Bruegel zal de komende maanden bisschop Sonnius de aandacht opeisen. Door deze grote persoonlijkheden willen we weleens vergeten dat er nog meer dorpsgenoten in het verleden opmerkelijke prestaties hebben verricht. Een van hen was Ernst Willem Jan Bagelaar, roepnaam Jan (* Eindhoven, 1775 – † Son, 1837). Hij maakte carrière in het leger en ging in 1815 als majoor met pensioen. Zijn grote bekendheid in de 19e eeuw dankte Bagelaar echter aan zijn tekeningen en etsen die hij in zijn vrije tijd met name na zijn pensionering maakte. Vele musea in binnen- en buitenland hebben werk van hem.
In 1821 vestigde Jan Bagelaar zich vanuit ’s-Gravenhage bij zijn jongere broer Hendrik in Son in het huis dat nu bekend staat als Dommelstraat 12. Hendrik Bagelaar, voormalig zeekapitein, had het pand op 21 maart 1821 gekocht. In Son zette Jan Bagelaar zijn werk als tekenaar en etser voort maar wel op een iets lager pitje. Aan een vriend schreef hij eind 1822 dat hij in Son nog maar één etsje had gemaakt en dat hij van schilderen steeds meer zijn liefhebberij ging maken. Het schilderen ging hem echter niet gemakkelijk af: “… Van mijn schilderkamer heb ik een fraaij uytzigt en dit helpt mij veel onder het schilderen. Doch ik bedroef mij dikwijls het zo klaar zien kan hoe het zijn moet en maar zo eene flauwe zweem bijna nog niet eens op paneel te kunnen brengen.” En even verderop: “… Ik tragt door lieffelijke onderwerpen daar te stellen te vergoeden dat aan de kunst ontbreekt.”
Het etsen had Bagelaar nog niet helemaal opgegeven. In 1824 maakte hij nog twee etsjes met Son als onderwerp. In de periode 1825-1826 heeft hij een tijdje in Sint-Oedenrode gewoond. Waarom is niet duidelijk. Uit Rooij schreef hij in een brief: “Zedert ik hier woon ben ik begonnen grooten schilderijen te maken.” Blijkbaar voelde hij zich al zo stevig in zijn schoenen staan dat hij het grotere werk niet meer schuwde. Schilderen was zijn voornaamste bezigheid geworden. De vraag is waar al die schilderijen gebleven zijn, want een ‘Bagelaar’ is heden ten dage uiterst zeldzaam.
